Sistemi nervor

Sinonime

truri, SNQ, nervat, fijet nervore

Përcaktim

Sistemi nervor është një sistem superordinues i ndërrimit dhe komunikimit i pranishëm në të gjitha qeniet e gjalla më komplekse. Sistemi nervor përdoret në një mënyrë të thjeshtuar për të integruar dhe koordinuar informacionin për një organizëm:

  • Thithja e stimujve (informacionit) që ndikojnë në trup nga mjedisi ose lindin në vetë trupin (p.sh. dhimbje, përshtypjet shqisore…)
  • Transformimi i këtyre stimujve në ngacmime nervore (impulset nervore, të ashtuquajturat potenciale veprimi), transmetimi dhe përpunimi i tyre
  • Dërgimi i ngacmimeve nervore ose impulseve në organe, muskuj etj. (Dmth. Në periferinë) e trupit.

Për secilën nga këto nën detyra ekzistojnë lehtësi të veçanta në sistemin nervor: Kjo ndarje funksionale e sistemit nervor në tre pjesë - pritja e stimulit, përpunimi i stimulit dhe reagimi ndaj stimujve - gjithashtu korrespondon me strukturën e saj hapësinore: Një përbërës i vetëm në sistemin nervor është quhet hark përçues.

Një hark përcjellës është lidhja funksionale domethënëse e dy ose më shumë neuroneve (= qelizat nervore me zgjatimet e tyre).

  • Për thithjen e informacionit, përgjegjës janë disa aparate regjistruese ose marrëse, receptorët në sistemin nervor. Ashtu si organet shqisore (p.sh. veshët, hundë, sytë, etj.

    ), ato janë të kufizuara në pjesë të caktuara të trupit dhe janë të specializuara për disa stimuj, p.sh. drita ose valët e zërit (shih p.sh. tema e shikimit). Ato janë veçanërisht të shumta në lëkurë për thithjen e ndjesive të prekjes, dridhjeve ose temperaturës, por edhe në organet e tjera (mendoni për stomak or dhimbje koke).

  • I gjithë informacioni (ngacmimi nervor) i gjeneruar në këto aparate marrëse rrjedh përmes aferentit nerva në pikat qendrore të grumbullimit, tru dhe palca kurrizore, i njohur gjithashtu si sistemi nervor qendror (SNQ).

    Aty ato mblidhen, përpunohen dhe lidhen kuptimisht me njëra-tjetrën, në mënyrë që këto dy organe qendrore të kuptohen si qendra e kontrollit superior të të gjitha ngjarjeve në trupin tonë.

  • Rezultatet e këtij përpunimi qendror në sistemin nervor dhe lidhja e impulseve nervore tani dërgohen duke udhëhequr (ose efferent) nerva si informacion për organet (zakonisht quhen periferi) të trupit. Aty ato shkaktojnë reagime përkatëse, të tilla si lëvizja (kur impulset çojnë në muskuj), zgjerimi ose tkurrja e anije (p.sh. i zbehtë nga frika) ose një ndikim në aktivitetin e gjëndrave (p.sh. kur shikojmë ushqim ose mendojmë për një limon, uji në gojën tonë shkon së bashku sepse gjendrat e pështymës aktivizohen).

Dikush mund të imagjinojë një hark të thjeshtë përçues në sistemin nervor si një kabëll që furnizon informacionin, një pikë qendrore e ndërprerësit (tru or palca kurrizore), dhe një kabëll që çon informacionin larg.

Në lidhje me një refleks të thjeshtë, për shembull refleksi i tendinit patellar, kjo do të thotë: perceptimi i lidhjes së stimulit (stimuli zgjatues në tendin) me ekzekutimin përkatës të muskujve të lëvizjes (këmbë zgjerim). Shpesh shumë nga këto "kabllo" janë të lidhura së bashku dhe kalojnë nëpër trup si një nerv. Sidoqoftë, nuk është e mundur të thuhet nga një nerv që pjesë mbart hyrjen dhe cila bart informacionin dalës nga tru.