Simptomat e asociuara
Në rastin e a dridhje qepallë, muskujt rreth syrit tkurren pa mundur që personi i prekur ta kontrollojë atë. Kjo shpesh shkaktohet nga një mosfunksionim i përkohshëm i nervit shoqërues. Nëse stresi dhe tendosja psikologjike janë shkaktarë, pacientët shpesh ankohen për simptomat tipike shoqëruese si p.sh. lodhje, rraskapitje ose dhimbje koke.
Shtrëngimet e muskujve mund të ndodhin edhe në epilepsi. Në një krizë fokale, vetëm një zonë e vogël e tru preket nga çrregullimi. Zakonisht nuk ka shqetësim të vetëdijes.
Shtrëngimi i muskujve gjithashtu mund të luajë një rol në sëmundje të tjera neurologjike të tilla si skleroza anësore amiotrofike (ALS) ose sklerozë të shumëfishtë (ZNJ). Simptomat e mëtejshme janë një shqetësim i aftësive motorike të imëta deri në paralizë, shqetësime shqisore ose ecje të pasigurt. Dhimbje koke janë simptoma më e zakonshme shoqëruese e qepallë dridhje.
Arsyeja për këtë është se në shumicën e rasteve stresi, lodhja dhe lodhja janë shkaku i qepallë dridhje. Këto shkaktarë shoqërohen shumë shpesh nga dhimbje koke, kështu që të dyja janë simptoma të së njëjtës shkak. Në mënyrë tipike, dhimbjet e kokës çojnë në një tension të shtuar të muskujve në kokë dhe qafë zonë, në mënyrë që të mund të rrisin më tej prirjen për dridhje të qepallës.
Shtrëngimi i fytyrës ka shumë të ngjarë të shkaktohet nga stresi ose tendosja psikologjike. Sidoqoftë, gjithmonë mund të ketë një çrregullim të tic-it pas tij. Ky çrregullim i referohet shfaqjes së përsëritur të pakontrollueshme kontraktimet të muskujve individualë ose grupeve të muskujve (tike) ose thënie të përsëritura vokale të pavullnetshme.
Në motor tike, bëhet një dallim midis tikave të thjeshta (p.sh. dridhja e muskujt e fytyrës) dhe komplekse tike (p.sh. prekja e objekteve). Ky çrregullim ndodh kryesisht tek fëmijët.
Midis 5 dhe 15 përqind e të gjithë fëmijëve janë të prekur. Sëmundja mund të trajtohet me ilaçe ose psikoterapia. Në shumicën e të prekurve, tiket gjithashtu zhduken përsëri në mënyrë spontane.
Nëse qepalla e sipërme dridhet, kjo zakonisht është për shkak të faktit se e shoqëruar nerva aktivizoni muskujt përkatës të syve për shkak të një mosfunksionimi pa u kontrolluar nga personi i prekur. Në shumicën e rasteve një nivel i rritur i stresit, shumë pak gjumë ose shumë caffeine është përgjegjës për dridhjen e qepallës së sipërme. Edhe nëse zakonisht është shumë stresues për pacientin, mund të thuhet se nuk vërehet aq shumë nga të huajt.
Për më tepër, dridhja zgjat vetëm për një periudhë të shkurtër kohe. Shpesh zhduket përsëri pa trajtim. Një kapak i poshtëm dridhës zakonisht është i padëmshëm dhe nuk ka vlerë të sëmundjes.
Përkatësja nerva shqetësohen për një periudhë të shkurtër kohe për shkak të faktorëve të ndryshëm dhe kështu aktivizojnë muskujt përkatës të tyre pa qenë i kontrollueshëm nga personi i prekur. Shkaktarët më të zakonshëm janë stresi, mungesa e gjumit, ankthi, shqetësimi i brendshëm ose shumë caffeine. Shpesh dridhja e qepallës së poshtme është aq minimale saqë nuk vihet re as nga njerëzit e tjerë.
Ai gjithashtu zakonisht zhduket përsëri në mënyrë spontane. Sidoqoftë, nëse ndodh përsëri dhe përsëri ose vazhdon për një periudhë më të gjatë kohore, këshillohet që të konsultoheni me një mjek. Nëse i shtrëngoni sytë shumë fort, qepalla mund të dridhet më pas.
Kjo zakonisht tregon mbingarkesë të muskujve të syve. Lidhur nerva shqetësohen përkohësisht. Këto më pas aktivizojnë një muskul ose një grup muskujsh pa iu nënshtruar kontrollit arbitrar. Nëse zona e syve është relaksuar përsëri, dridhja zakonisht zhduket vetvetiu. Simptoma të tilla si stresi ose tendosja psikologjike mund të intensifikojnë kërcitje sysh.
Të gjithë artikujt në këtë seri:
